برشی از کتاب "ملکوتیان" | عشق حسینی
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ کتاب «ملکوتیان» بخشی از زندگی بیش از هفتاد كبوتر عاشق و مهاجر شهرستان قروه كه با هجرت خونین و در كمال عزت و افتخار از كربلاهای جبهه‌های جهاد به سوی معشوق به پرواز درآمدند و تا بیكران سبز افق پركشیدند.
در این مجموعه سعی شده شمه‌ای از لحظات سبز آنان در این جهان به تصویر كشیده شود و پیام حیات بخش این سرداران جبهه‌های نور علیه ظلمت برای تامل و تعمق سپس عمل و استفاده در زندگی پویندگان راه حقیقت و فضیلت مطرح شده است.
کتاب ملکوتیان، زمستان سال 1384 توسط حسین حاجیان، گردآوری و تدوین شده و شمارگان 1200 نسخه برای علاقمندان کتاب در حوزه ایثار و شهادت منتشر شده است.
ای برادر، تا امامت داد فرمان جهـادت
پر كشیدی چون كبوتر سوی معراج شهادت
بر نهادی در طبق جان گرامی از ارادت
سیـنه را كردی سپر در راه اسلام از رشادت
شهید "ولی الله توكلی دانش" فرزند "ابراهیم و حبیبه" روز چهارم آذر ماه سال 1332 در دامان خانواده‌ای متدین و مزین از زینت گرانمایه عشق و عاطفه‌ی اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در "ده گمی" قلعه چون خورشیدی فروزان تابیدن گرفت و با درخشش انوار فروزنده قدومش فضای خانه به نور نیت و شادابی گرایید. شهید توكلی همراه با تحصیلات عمومی مدتی به مكتب قرآن رفت تا این كه خود قرآن را آموخت و جلسه قرآن تشكیل داد و افراد روستا را تحت آموزش خود قرار داد. بعد از آن به همدان رفت و به مدت چهار سال در آنجا مشغول قالیبافی جهت امرار و معاش خانواده خود شدسپس به قروه مهاجرت نمود. ولی الله پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) با عشق و علاقه‌ای كه به دفاع از كیان اسلامی داشت به عضویت رسمی سبزپوشان سپاه اسلام درآمد. این سرباز برومند انقلاب بعد از سه سال خدمت خالصانه و صادقانه و ایثار و جهاد در راستای تحقق ارزش‌های اصیل اسلام در منطقه بوكان روز شانزدهم فروردین ماه سال 1361 در درگیری با عوامل ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله آن مزدوران استكبار با مدال سرخ شهادت در سكوی متعالی ایثار و از خودگذشتگی ایستاد.
مزار مطهر این شهید گرانقدر در گلزار شهدای قروه زیارتگاه عاشقان شهادت واقع است.
از شهید توكلی دانش یك فرزند پسر و یك فرزند دختر به یادگار مانده است.
شهید توكلی دانش آدمی باتقوا و پرهیزگار بود. و از كودكی به مسائل دینی علاقمند بود. خیلی مهربان و دلسوز بود و هیچگاه تندخویی از او مشاهده نشد. اخلاق حسنه‌ای داشت كه نشأت گرفته از اخلاق نبوی (ص) بود.
عشق حسینی
می‌گفت: هنوز كسی نام حسین و یارانش را می‌برد؟ گفتیم این چه سوالی است، معلوم است كه مردم هنوز هم به یاد او، و برای او، و هدف او اشك می‌ریزند و به سینه می‌زنند. می‌گفت یعنی واقعاً هنوز، حسین نزد شما باقی است؟ گفتیم حسین نزد خدا باقی است چرا كه، او عند ربهم یرزقون است گفت غیر از حسین شهداء دیگر هم همین گونه‌اند؟ آیا هنوز هم كسی اسمی از آن می‌برد و یادی از آن میشود؟ گفتیم بله هنوز هم كه هنوز است مردمی كه اصلاً حّر را ندیده‌اند به انتخاب درست او احسنت می‌گویند. هنوز هم، مردمی كه مسلم بن عقیل و عوسجه و هانی و زهیر و غلام سیاه را ندیده‌اند، برایشان هر ساله و هر ماهه به سر و سینه می‌زنند. البته فقط سر و سینه هم نیست، نذرها و سفرها و غذاها، شربت‌ها به یادشان تقدیم می‌گردد.
گفت: راستی از شهداء انقلاب و دفاع مقدس چه خبر؟ آیا كسی به یاد اینها هست؟
آیا یادی از شهید ولی ا… توكلی دانش میشود، آیا كسی هست كه راهش را ادامه دهد؟
یا اینكه با رفتنش، هم یاد و هم رسمش هم رفت. كه از دل برود هر آنچه از دیده برفت گفتیم این حرف اگر هم درست باشد در مورد شهید صادق نیست. نَفْس شهید و شهادت، ماندگار است. خدا اینگونه رقم زده كه خون شهید توكلی هیچگاه از یاد و خاطر نرود. چرا كه شهداء عِنْدَ رَبَّهم یزرقون‌اند و ما عندا… باق.
و هر آنچه كه نزد خدا باشد باقی است تا ابد در آغوش گرفتن شهادت یعنی پیوند به ابدیت و ماندگاری. و شهید ولی ا… توكلی دانش، هم خود ابدی گشت و هم پیام ابدیت را رسان و هم راهش را تا ابد، روشن ساخت.
